kendimden başka

hiç var olmamışım gibi. ne kolay...

ama oradaydım. capcanlı, tümüyle gerçek. hepsini yaşadım ve gördüm. kimini yazdım, kimini kendime sakladım.

çok sevdim, çok kızdım. hiç korkmadım.

oradaydım. 

tutunacak başka bir şey bulmadan elimi bırakamazdın. zavallı kolların! bense uçurumun kenarında kolsuz, bacaksız kalmış olsam da yanında dururdum.

capcanlı ve gerçek.

oradaydım. 

kime neyi anlatırsan anlat, istediğin filmi izle; karakter seç kendine, istediğin şarkıyı bağıra bağıra söyle aynı sessizlikte, istediğin kadına bakarken beni gör, beni öv, beni söv... aklanamayacaksın.

tek bir göz yaşı ol akma, yutulma. sızla dur, bulanıklaştır görüşü. yalanların gibi yaşa. yalanların gibi öl.

yapayalnızlığımın en büyük sebebi, en büyük laneti, en uzak dostu; kendi ellerime sarılıp uyuyorum bu gece. düşlerimi yakıyorum, perdeyi kapatıyorum bir daha rüya görmemek üzere. kendimi kanatıp zehri akıtıyorum, kırmızı bir gölün ortasında uzanıyorum; kıyısız, balıksız, sandalsız. bir sigara yakıyorum, dumansız. bir bulut oluyorum, yağışsız. 

dibine kadar sensiz, ölene kadar sessiz. 

hiçbir harfim değmedi çünkü kimseye, yerçekimine yenilip gitti tüm kelimelerim.

kendimden başka bir şey görmemeyi öğrenmeliyim.